‘A carità ppecchì sse fà?

‘A carità ppecchì sse fà?

‘Nu gattu dùomitu

Viecchiu, spinnatu,

Chjnu de règani

Lientu, ‘ncamatu,

A nn‘autru gattu

Cuntau ‘stu fattu:

L‘àutra duminica,

Povaru affrittu,

Ppe’ ru santissimu

‘Mpàmiu pitittu,

A ‘nnu stracòmmudu

Gattu nustranu

Appi de stènnere

‘Sta mùscia manu.

Ma chiru nobbile

(M’era pparente

Quann‘era ppovaru,

Mo’ nu’ mm’è nnente!)

Me guardàu ttrùvule

‘Ngrignàu ru dente

E ddisse: — L’anima

Jetta, pizzente! —

Sbattìu ri ‘nguanti.

Passàudi avanti!

Tu chi si’ ppraticu

De mie vûe dittu

Dduve po’ spìncere

Santu pitittu?

Vile fà ffare

Puru ‘nu gattu

Ch‘è statu fattu

Ppe’ ‘u’ ss‘allurdare.

Ed iu (pinsannucce

Mi nne vriguognu)

 Sempre ppe’ ll’èrramu,

Santu bisuognu,

L’àppi de stennere

Mo’, n’autra vota,

‘Sta manu ciota!

Nume de Ddiu!

Cchi ssuccidìu?

Chiru fitusu

Superbiusu,

M’accarizzau,

Me cumpurtau

E mme dunau,

Ccumpagnu miu,

‘U bben ‘e Ddiu!