Contatti

venerdì 3 giugno 2011

‘u mierulu e ru viscignuolu



   Chira notte, n’agiellu
cantava ccussi bbiellu,
cantava ccu nna vuce
ccussì  tènnara e dduce,
chi successe llà ‘ntuornu ‘nu ribbiellu.
   Ogni ffrusculu tannu ammasunatu
se rispigliau ‘ncantatu
e ppe sse ‘mmarzamare
l’anima a ra canzona
chi sagliadi a ra luna,
stinnìa re ricchie e trattinia ru jatu.
   Era nnu viscignuolu chi cantava
Intra nu ruvittaru
e cchiru cantu chiaru,
tennaru, friscu, caru
a ru core parrava!
   Cchid’accientil
Cchi lamienti!
Cchi ttirate
‘nzuccarate!
Cchi bbutate
appassiunate!
   Chira vuce
ccussi dduce,
zerte vote de lamientu,
zerte vote de cuntientu,
ccu ru vientu
l’ariu l’ariu se spannia,
 jia, vinìa
e mmintia
a ru core ‘na ciumia
mo de ggioia e dd’alligria.
mo de chiantu e ppucundria.
   Nu cane ch’ogne ttantu
ppe ffare nu dispiettu a ra furtuna
latravadj a ra luna,
chira notte, a ru ‘ncantu
tennaru de ssu cantu
luntanu e appassiunatu,
ristau ccu ru langùru a mmienzu jatu.
   Na ciuccia spinturata,
a cchira jumarata
de suoni e dd’armunia
ch’a ru cielu saglia,
fo’ tanta l’alligrizza
chi ruppe ra capizza
e ssupra l’erva, china
de coccia d’acquazzina,
se fice qquattru o cinque ‘mpruscinate
ppe’ ra gran cuntintizza!
   Doppu nu quartu d’ura,
chiru cantu finiu.
Ma de na troppa scura
‘na vuce se sintìu;
   ‘U viscignuolu dicènu ca ‘ncanta
ra gente, quannu canta.
È’ bberu; ma fa sempre  na sunata
E mmo putèra dd’essere canciata.
Ca pare, arrassusia,
A tiritela de ‘na litania!
-        
   -Chin’è ssu criticu
 malu parrante? –
disse nna pullula
menza giurante!-
-Chine po’ dd’essere?
N’autru cantante!
Cumu  mpatti era statu
nu mièrulu abbragàtu !

Nessun commento:

Posta un commento