‘U liune anticu e ru mudèrnu
‘U liùne d’‘o seculu passatu,
Quannu ‘n’anìglia spàrtere sulìa,
A ru cumpàgnu chi l’avìa paratu
‘U saccu, deccussì, cica, dicìa:
- Chistu quartu me tocca de dirìttu,
St’àutru ca sugnu ‘u rre de tutti quanti,
St’àutru ca tata l’ha lassàtu dittu,
E st’àutru, s’hai curaggiu, fàtte avanti! –
Male! D’accordo; ma l’anticu liùne
Armènu mpapucchjiava nna ragiùne,
Mentre chissu de mo, fattu cchjiù ardìtu,
Se piglia tuttu, e ccitu!
Nessun commento:
Posta un commento